Wielki Pogrom

Różne kultury różnie postrzegają magię, a najlepszym dowodem na to jest Wielki Pogrom, zapoczątkowany trzydzieści lat temu w Larhatanie. By zrozumieć jego genezę, wystarczy cofnąć się o niecały wiek, do przewrotu Fatelana. 

Fatelan a’Caradal, pamiętany do dziś jako najwspanialszy władca, na północy Aduanu pamiętany jest w innym świetle. Wielki Szan zamordowany został przez członków rodu Tilleyów, wywodzącego się z północy Larhatanu — regionu, którego ludy zawsze widziały magię jako nienaturalne wypaczenie. Do czasów rządów Fatelana, ziemie te nie były częścią Larhatanu — dopiero a’Caradal włączył je w do swojego królestwa, krwawo rozprawiając się z mieszkańcami północy. 

Za czasów rządów Tilleyów, przepaść pomiędzy południem a północą Larhatanu tylko się powiększyła — szanowie na północy niezadowoleni byli z utraty wyspy Taal na rzecz Loravii; ci na południu stracili część ziem na skutek wojny z Calvetherą. 

Czterdzieści lat temu, południowe szany utworzyły Sha-Lar, sojusz szanów, którego członkami byli także znani czarodzieje. Jego celem było umocnienie południa poprzez rozbudowę nadmorskich portów i konstrukcję dróg. Wraz z upływem czasu, wizja oderwania ziem objętych przez Sha-Lar od królestwa stała się coraz bardziej bliska rzeczywistości. 

Wreszcie, w 1131 roku Sha-Lar postawił Mederykowi Tilleyowi pierwsze żądania, które umożliwiłyby szanom południa podejmowanie niezależnych decyzji w kwestii wysokości podatków nakładanych w morskich portach. Podczas obrad Sha-Laru na dworze Mederyka, jeden z czarodziei oskarżył Mederyka, niebezpodstawnie zresztą, o zatrucie wina parytem. W obliczu publicznego oskarżenia Wielki Szan oskarżył czarodziei o destabilizację Larhatanu — Mederyk przekonany był, że za przedwczesną śmiercią jego ojca stał związek.

Szalę goryczy przelał pożar w Tattnamie, który strawił wschodnią część miasta, w którym zginął syn Mederyka. Sha-Lar, przez mieszkańców miasta i samego Mederyka został za tą tragedię obarczony winą. Wielki Szan nakazał przybyć członkom związku do Imbros, ci jednak odmówili, nie biorąc odpowiedzialności za pożar i ogłaszając oderwanie się od Larhatanu. Utrata dostępu do południowego morza byłaby ogromnym ciosem dla królestwa — Mederyk więc posłał swoje wojska na południe, a w Larhatanie wybuchła wojna domowa. 

Czarodzieje związani z Sha-Larem zbiegli do Kolsviku, a ludzie Wielkiego Szana wysłani za nimi w pościg doprowadzili do Rzezi w Kolsviku, po powrocie do Larhatanu dając początek pierwszemu oddziałowi paladynów. 

Szanowie południa przegrali wojnę, a Mederyk ostatecznie zapobiegł rozpadowi królestwa. W późniejszych latach, biorąc przykład z polityki Saeloru, Wielki Szan wydał prawo, zwane do dziś mederykowym prawem, nakazujący ludziom posiadającym magię do wpisania się do cenzusu, który przeprowadzany jest do dziś co kilka lat. Bunty, które często miały miejsce podczas przeprowadzania spisów, wymusiły prócz urzędników, obecność paladynów, którzy stali się elitarną częścią larhatańskiego wojska.